سازه نگهبان چیست؟ اصول پایدارسازی گودهای ساختمانی
با گسترش روزافزون جمعیت کره زمین، صنعت ساخت و ساز نیز با سرعتی مضاعف در حال رشد است. در این بین اهمیت پایدارسازی گودهای ساختمانی بر هیچکس پوشیده نیست. اجرای سازه نگهبان برای پایدارسازی گودهای ساختمانی یکی از ملزومات جدی و ابتدایی هر پروژه است. با افزایش عمق گود و ضعف خاک محل پروژه، اهمیت ابنیه نگهبان چندین برابر می شود. به طور کلی سازه های نگهبان مرسوم در جهان شامل سیستم انکراژ تزریقی، روش میخ گذاری (نیلینگ)، مهار متقابل، سپرکوبی، دیواردیافراگمی، دیوار برلنی، شیب پایدار، روش سازه خرپایی و روش بالا به پایین (top-down) می شود. استفاده از هرکدام از این روش ها، جهت حصول اطمینان از جلوگیری از ریزش گود، نیازمند فرآیند طراحی و اجرای کاملا متفاوتی است. در این میان دو عامل مهم برای انتخاب شیوه مناسب هر پروژه برای اجرای ابنیه نگهبان وجود دارد. عامل ابتدایی مربوط به مباحث مدیریت مالی پروژه است. هر کارفرمایی بر حسب میزان هزینه ای که برای اجرای سازه ای در نظر گرفته است، روشی مناسب و مقرون به صرفه را برای پایدارسازی گود در نظر می گیرد. عامل دوم که برای انتخاب روش پایدارسازی گود مد نظر قرار می گیرد، نوع خاک و محل اجرای پروژه است. در بسیاری از اوقات خاک محل پروژه و یا محل قرارگیری زمین، محدودیت بسیاری برای عملیات پایدارسازی ایجاد می کند که عملا تنها یکی از گزینه های پایدارسازی برای گروه طراحی و اجرا باقی می ماند. در سال های اخیر سیستم های جدیدی به عنوان سازه نگهبان به منظور پایدارسازی گود ایجاد شده است. اما به هر روی، هر روش جدیدی نیاز به گذر زمان و اجرای متعدد دارد تا مورد اعتماد شرکت های مهندسی قرار گیرد.
سیستم میخ گذاری (نیلینگ) یکی از رایج ترین روش ها برای ایجاد پایدارسازی در یک گود ساختمانی است. سهولت طراحی و اجرا و سرعت بالا در این روش عامل بسیار مهمی برای گسترش این روش در دنیای مهندسی ژئوتکنیک امروز است. در این روش، ابتدا دیواره شاتکریت شده به کمک دستگاه دریل حفاری شده تا به طول محاسبه شده در فرآیند طراحی برسد. سپس یک عدد میلگرد که ابتدای آن جهت بسته شدن صفحه هدنیل، رزوه شده است در درون گمانه قرار می گیرد. در طول های مشخص بر روی میخ، اسپیسر بسته می شود و در میان آن ها، شلنگ رفت و برگشت قرار می گیرد. شلنگ رفت به منظور تزریق دوغاب و شلنگ برگشت به منظور بررسی و مطمئن شدن از پر شدن گمانه از دوغاب وجود دارد. علت وجود اسپیسر در طول میلگرد، ایجاد فاصله بین میلگرد و بدنه گمانه است تا دوغاب به طور کامل میلگرد را پوشش دهد و عملیات پایدارسازی به درستی انجام شود. بعد از قرارگیری میخ درون گمانه، ابتدای گمانه به کمک ملات گچ مسدود می شود تا در هنگام تزریق، دوغاب به بیرون از گمانه ریخته نشود. پس از حصول اطمینان از گیرش گچ و مسدودسازی صحیح دهانه گمانه، عملیات تزریق انجام می شود. عملیات تزریق از شلنگ رفت مادامی ادامه می یابد تا از شلنگ برگشت دوغاب به بیرون ریخته شود. پس از گذشت حداقل 24 ساعت از تزریق گمانه و برگشت گرفتن از آن، صفحات هدنیل به کمک واشر فولادی و مهره به سر میخ بسته می شود.
پایش یک گود ساختمانی در خلال عملیات پایدارسازی یکی از مهم ترین و کلیدی ترین فعالیت های کارگاهی برای مطمئن شدن از اجرای صحیح این عملیات است. به طور متوسط هفته ای یک بار نیاز به عملیات نقشه برداری و مانیتورینگ در پروژه های پایدارسازی گود وجود دارد. در هر بار عملیات نقشه برداری و مانیتورینگ، تغییر مکان های ساختمان ها، خیابان و معابر و هرآنچیزی که به عنوان سربار در بالای گود قرار دارد بررسی می شود. بررسی تغییر مکان های یک گود ساختمانی در هر سه جهت x، y و z است. این تغییر مکان ها حتی در ابعاد یک میلیمتر نیز مهم هستند و مورد توجه تیم طراحی و اجرای عملیات پایدارسازی قرار میگیرد.
پایان مطلب
ارسال یک پاسخ